மெட்ரிக் பள்ளிகளின் ஹிந்தி திணிப்பு

சமிபத்தில் நெருங்கிய நண்பர்கள் இருவர் அளித்த செய்தி மிகவும் அதிர்ச்சி அளிப்பதாக இருந்தது. ஒருவர் ஈரோட்டைச் சேர்ந்தவர். மற்றொருவர் உடுமலையைச் சேர்ந்தவர். அவர்கள் படித்த மெட்ரிக் பள்ளிகளில் ஹிந்தி கட்டாயப்பாடங்களாக திணிக்கப்பட்டுள்ளது.

கண்டிப்பாக ஹிந்தி ஒரு பாடமாக எடுத்து பயின்றே ஆகவேண்டுமாம். ஒரு பள்ளியின் பெயர் கலைமகள் கல்வி நிலையம் , இன்னொன்று ஸ்ரீனிவாச வித்யாலய. இது எனக்கு பெரும் அதிர்ச்சியை அளித்தது.

அவர்களின் கூற்றுப்படி இது நிறைய பள்ளிகளில் இப்பொழுது வழக்கமாக இருக்கிறதாம்.

தமிழை ஒரு பாடமாக எடுத்து பயிலாமலையே தமிழ்நாட்டில் கல்லூரிப்படிப்பை முடித்து விடலாம். ஹிந்தியோ, பிரெஞ்சோ ஒரு மாற்றுப்பாடமாக எடுத்துக்கொல்லலாம்.

இவ்வாறு ஹிந்தியோ, பிரெஞ்சோ எடுத்து பயின்றால் கூடுதல் மதிப்பெண்கள் கிடைக்குமென கேள்விப்பட்டுருக்கிறேன் . இது பிட்ஸ் பிலானி, அல்லது REC போன்ற வெளி மாநில கல்லூரிகளில் இடம் கிடைக்க ஏதுவாக இருக்குமாம். ஆனால் என்னைப்பொருத்தவரை தமிழ் மதிப்பெண்கள்களில் எந்த குறைபாடும் வெய்க்கவில்லை.

எனக்குத் தெரிந்தவரையில் தமிழைக்கூட இன்னும் கட்டாயப்பாடமாக ஆக்கவில்லை. ஆனால் இது போன்ற பள்ளிகள் ஹிந்தியை கட்டாயப்பாடமாகக் ஆக்கியிருப்பது என்ன நியாயம்?

இந்த கூற்று உண்மையாக இருப்பின், தமிழக கல்வித்துறை என்ன பண்ணிக்கொண்டுருக்கிறது ?

மெட்ரிக் பள்ளிகளை ஒழுங்கு படுத்தும் வாரியம் என்ன பண்ணிக்கொண்டுருக்கிறது ?

ஹிந்தியை ஒரு பாடமாக எடுத்துப்படிப்பதில் எந்த ஆட்சேபனையுமில்லை. ஆனால் அதை ஏன் கட்டாயப்பாடமாக ஆக்கப்படவேண்டும்?

மற்றுமொரு கேள்வி, தமிழை ஏன் கட்டாயப்பாடமாக ஆக்கவில்லை? நண்பரின் கூற்றுப்படி தன் மாமா பிள்ளைகளுக்கு தமிழ் பேச மட்டும் தான் தெரிகிறதாம். எழுதவோ படிக்கவோ தெரிவதில்லை.

இவ்வாறான ஹிந்தி திணிப்பு அமைதியான முறையில் நடந்து கொண்டுள்ளது. விருப்பமிருப்பவர்கள் படித்துக்கொள்ளட்டும் . ஆனால் இந்த திணிப்பைக்கூட எதிர்க்க தமிழ்நாட்டில் ஆளில்லாமல் போய்விட்டதா? அதுவும் கலைஞரின் ஆட்சி நடந்துகொண்டிருக்கும்போது?

ஒரு மொழியை தேவை இருக்கும் பொழுது கற்றுக்கொள்ளுதல் அவசியமானதே. ஆனால் செயற்கையான தேவைகளை உண்டாக்கி அதை திணிக்கும் பொழுது கூட நாம் எதிர்க்கவில்லை என்றால் நம் கதி பிகார் மாநில மொழிகளுக்கு ஏற்பட்ட நிலைமை, கதி தான். பிகாரில் மூன்று மொழிகள் இருந்தனவாம். ஆனால் அவைகள் இப்பொழுது மைதிலி என்ற மொழியை தவிர, மற்ற மொழிகள் என்ன ஆயிற்றே என்று தெரியவில்லையாம்.

இம்மாதிரி ஒரிசா கோவா போன்ற மாநில மொழிகளும் நிறையபேருக்கு தெரிவதில்லை. அதே போல் நிறைய தெலுங்கு நண்பர்களுக்கு பேச மட்டும் தான் தெரியுமாம். எழுதவோ படிக்கவோ தெரிவதில்லை.

நமக்கும் அந்த நிலைமை வந்துவிடுமோ என்று அச்சமாக உள்ளது .

தமிழக வெள்ளம்

தமிழகத்தில் ஏற்பட்டிருக்கும் வெள்ளப்பிரச்சனையை முன்வைத்து பலர் பதிவு எழுதியிருப்பதை வரவேற்கிறேன். வெயில்க் காலத்தில் ஏற்படும் தண்ணீர் பற்றாக்குறையும், மழைக்காலத்தில் ஏற்படும் வெள்ளமும் வாடிக்கையான ஒன்றாக ஆகிவிட்டது. காவேரியையும், கங்கையையும் இணைக்காவிட்டாலும் பரவாயில்லை...

ஏரிகளை தூர் வாரி, ஆக்ரமிப்புகளை அகற்றி, ஒழுங்கான வடிகால் வசதிகளை ஏற்படுத்துவது முக்கிய கடமையாக இருக்கவேண்டும். இப்படி ஒவ்வொரு வருடமும் ஏற்படுகின்ற பிரச்சனையைப் படிப்படியாக அணுகி சரி செய்யவேண்டும். மக்கள் முதல், அரசு வரை எல்லோரும் இதில் பங்கு கொள்ள வேண்டும்.

தெருக்களைச் சுத்தமாக வெய்ப்பது முதல்....ஏரிகளை தூர் வாருதல், மற்றும் தண்ணீர் தடுப்பு அணைகள் அமைப்பது வரை...உலக வங்கியில் கடன் வாங்கலாம்....மக்களிடமே பணம் வசுளிக்கலாம் ...எவ்வளவோ வழிமுறைகள் இருக்கிறது.....ஆட்சியாளர்களும், மக்களும் தான் மனம் வெய்க்க வேண்டும்....

சூர்யா என்ற அற்புத நடிகர்

சமிபத்தில் சூர்யா நடித்த வாரணம் ஆயிரம் திரைப்படத்தைப் பார்த்தேன்.
ஆகா என்ன அற்புதமான நடிகராக மாறிவிட்டார் சூர்யா என்று நினைக்கையில் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது.

கமலுக்கு வயதாகிவிட்டதே என்ற வருத்தத்தை போக்க சரியான நேரத்தில் நல்ல திறமைகளை வெளிபடுத்தியுள்ளார் என்றே சொல்ல வேண்டும்.

கமல் சினிமாவுக்காகவே படைக்கப்பட்ட ஒரு பிறப்பு என்றாலும், நடிப்பில் நல்ல சிஷ்யனாக தெரிகிறார் சூர்யா.

பள்ளிப்பருவ நடிப்பானாலும் சரி, கல்லூரிப் பருவ நடிப்பானாலும் சரி, காதல் பருவ நடிப்பானாலும் சரி, மகனுக்குரிய நடிப்பானாலும் சரி, தந்தைக்குரிய நடிப்பானாலும் சரி, சூர்யா அதிரவைக்கிறார்.

படத்தின் கடைசி காட்சிகளில் தந்தை சூர்யாவும் மகன் சூர்யாவும் பிரியும் காட்சி மனதை தொட்டுச் செல்கிறது. இது போல பல காட்சிகள். மகனை கல்லூரி விடுதியில் விட்டு செல்லும் காட்சியும் அதில் அடங்கும்.

மொத்தத்தில் சூர்யா தமிழ் சினிமாவுக்கு கிடைத்த இன்னுமொரு பொக்கிஷம்.

தசாவதாரம் எனது பார்வையில்

தசாவதாரம் பற்றி எவ்வளவோ விமர்சனங்கள் வந்தபோதும், நானும் என்னுடைய பங்குக்கு எழுத கடமைபட்டுள்ளேன். கலைஞானி உலகநாயகன்,பத்மஸ்ரீ, டாக்டர், கமல்ஹாசன் நடித்தால் மட்டும் இப்படத்தை சிறந்த படம் என்று நான் கூறவில்லை.

இங்கே அவர் எடுத்துக்கொண்டுள்ள முயற்சி பற்றி சொல்லியே ஆகவேண்டும்.நம்மில் எத்தனை பேருக்கு facial srub போட்டு பத்து நிமிடம் ஊறவைத்து கழுவும் பொறுமை உள்ளது? ஆனால் கமல் பத்து வேடங்களில் "makeup" போட்டது மட்டுமல்லாமல், உடல் அசைவுகளிலும், பேச்சு நடையிலும் எவ்வளவு அற்புதமாக நடித்துக் காட்டி உள்ளார். " உலக நாயகனுக்கு நிகர் உலகநாயகனே".

இங்கே நிறைய பேர் கதை இல்லை, கிராபிக்ஸ் சரி இல்லை, உலக தரம் இல்லை என்றெல்லாம் அடுக்கிக்கொண்டே போனார்கள். அவர்களில் பாதி பேர் CHE TAM(il) BRAHM(in)S or SHIT TAM(il) BRAHM(in)S ஆக தான் இருக்கிறார்கள்.

இவர்களுக்கு நான் ஒன்றை நினைவு கூற விரும்புகிறேன். சங்கமம் படத்தில் மணிவண்ணன் விஜயகுமாரிடம் சவால் விட்டுவிட்டு வருவார். அப்போது வடிவேல் மற்றும் சார்லி, காசு போச்சு, பணம் போச்சு என்று புலம்புவார்கள். அப்போது மணிவண்ணன் கூறுவார் "சோத்துக்கு பீ...நாய்களா"....அப்படி தான் இப்படத்தை குறை கூறுபவர்களையும் திட்ட வேண்டும் போல் உள்ளது.

இராமாயணத்தில் என்ன கதை? பத்து தலை கொண்ட இராவணன் சீதையை கடத்தி கொண்டு போகிறான். கொரங்கு தூது போகிறது. கடைசியில் சீதை மீட்கப்படுகிறாள். Harry Potter 'ல் என்ன கதை?. கெட்டவன் ஒரு நல்ல சிறுவனை கொல்ல எத்தனையோ சதி செய்தாலும் கடைசியில் அவன் கொல்லப்படுகிறான்.

இது போல தான் "Butterful Effect" மற்றும் "Chaos Theory" யை தமிழக ரசிகர்களுக்கு புரியும் வகையில் கமல் கொடுத்துள்ளார். கிராபிக்ஸ் தமிழக, இந்திய திரைபடங்களுக்கு ஒப்பிடுகையில் சிறந்ததே. ஆறு கோடி பேரை Base ஆக வெய்த்து, அதிலும் திரையரங்குகளுக்குச் சென்று படம் பார்ப்பவர், தமிழ் தெரிபவர் எத்தனை பேரோ? இப்படி ஒரு படம் வெளியிட்டதே சிறப்பான ஒன்றாகும்.

ஒன்றே ஒன்றை குறை கூற வேண்டுமானால் அது ஹிமேஷ் ரேச்மையாவின் இசை.

மற்றபடி கண்டிப்பாக பார்க்க வேண்டிய படம். இந்திய திரைப்படத்தை அடுத்த பரிமாணத்துக்கு எடுத்துச் செல்லும் படம்!

கலக்கீட்டீங்க கமல் !!!